Joint Press Statement
14th December 2024
Borneo Human Rights Activists Call for Self-Determinations Amid Rising Malay Supremacy".....
The claim by the former prime minister Tun Dr Mahathir Mohamad and several Perikatan National leaders that have banded together to oppose a "common enemy" of the Malays refers.
https://www.freemalaysiatoday.com/category/nation/2024/12/12/dr-m-pn-leaders-band-together-to-face-common-enemy-of-malays/
As Borneo human rights activists advocating for equality and justice, we are deeply troubled by Malaysia’s alarming rapid drift towards Malay supremacy and extreme racial religion policies. These ideologies not only contradict the Federal Constitution but also betray the original spirit of unity and mutual respect that led to the formation of a secular Malaysia in 1963.
Not long ago, Sultan Nazrin Shah of Perak issued a statement in principle that "political exploitation of race and religion threatens national unity and must be swiftly contained".
But the recent escalation of racial and religious extremism, coupled with explicit threat against blatant disregard for the rights and aspirations of Sabah and Sarawak, forces us to confront an uncomfortable question: Does it still benefit Sabah and Sarawak to remain as part of Malaysia?
1. Betrayal of the Malaysia Agreement 1963 (MA63)
When Sabah and Sarawak agreed to form Malaysia alongside Malaya and Singapore in 1963, it was under a promise of equality and mutual respect. The Malaysia Agreement 1963 (MA63, if valid) guaranteed autonomy for Sabah and Sarawak, including control over our resources, religion, and education. However, over the decades, these promises have been systematically eroded.
Instead of fulfilling the commitments of MA63, the federal government has prioritized Malay supremacy and policies that marginalize the ethnic Bornean tribes and Chinese communities who form the majority in East Malaysia. This is a betrayal of the founding principles upon which Malaysia was built.
2. The Reality of Malay Supremacy
Malay-Islamic supremacy has become the dominant ideology in Peninsular Malaysia, dictating policies and governance. This ideology excludes not only non-Malays but also the native tribes of Sabah and Sarawak. Our people face systemic neglect, underdevelopment, and lack of representation, despite contributing significantly to the nation’s wealth through oil, gas, and other natural resources.
The extreme racial and religious policies instituted by the New Economic Policy since 1970 being pursued in Peninsular Malaysia are in direct conflict with the multicultural and inclusive ethos of Sabah and Sarawak. These policies not only alienate us but also threaten the unity and diversity that Malaysia was meant to represent.
3. Pulling Out as a Viable Option
Given this reality, the best decision for Sabah and Sarawak may be to reassess our position within Malaysia. The ongoing marginalization of our people and the federal government’s refusal to honor MA63 makes it clear that East Malaysia’s future may be better served outside the federation.
An independent Sabah and Sarawak could focus on uplifting the ethnic Bornean tribes and Chinese communities who have long been sidelined. We could build a nation based on fairness, inclusivity, and mutual respect—values that have been steadily eroded within Malaysia.
4. East Malaysia’s Diversity as a Strength
Sabah and Sarawak are home to a rich diversity of ethnic groups of Orang Asal and Chinese. Unlike Peninsular Malaysia, where racial and religious divisions dominate, East Malaysia has a history of coexistence, toleration, respect and harmony among its communities.
Our strength lies in this diversity, and we must protect it from the toxic ideologies of Malay supremacy and religious extremism. Pulling out from Malaysia would allow us to preserve our unique identity and chart a future that prioritizes equality, development, and justice for all.
5. A Call for Self-Determination
The time has come for Sabah and Sarawak to seriously consider their options. Remaining part of Malaysia under the current trajectory of Malay supremacy and racial extremism is no longer viable. Our people deserve better than being treated as second-class citizens in a federation that was meant to be a partnership of equals.
We must explore the possibility of self-determination and independence, ensuring that the voices and aspirations of the ethnic Bornean tribes and Chinese communities are heard and respected.
6. Protecting the Spirit of Unity and Justice
Malaysia’s move toward Malay supremacy is a direct threat to the harmony and justice envisioned in MA63. If the federal government continues to ignore the legitimate concerns of Sabah and Sarawak, the only logical path forward is to withdraw from Malaysia and reclaim our autonomy.
Conclusion
As human rights activists, we firmly believe that Sabah and Sarawak have the right to decide their own future. The growing extremism and racism in Malaysia leave us with little choice but to consider independence. Let us work together to build a future where all communities—Bornean tribes, Chinese, and others—can thrive in equality and harmony, free from the toxic ideologies that plague Peninsular Malaysia.
Daniel John Jambun
President Borneo's Plight in Malaysia Foundation (BoPiMaFo)
Robert Pei President Sabah Sarawak Rights Australia New Zealand (SSRANZ)
Peter John Jaban
Publicity and Information Chief Sarawak Association for Peoples Aspirations (SAPA)
William Watson Persatuan Etnik Dayak Asal Sarawak (PEDAS)
Jovilis Majami President Persatuan Pembangunan Sosial Komuniti Sabah (BANGUN)
Waynin Setimin
President Persatuan Prihatin Mualaf Sabah.
Alim GA Mideh
Bulang Birieh Dayak Civil Movement Sarawak
Ricky Ganang
Penasihat Forum Adat Dataran Tanah Tinggi Borneo (FORMADAT)
Cleftus Stephen Mojingol President Pertubuhan Kebajikan Rumpun Dayak Sabah (PKRDS)
Versi Bahasa Malaysia.
Kenyataan Media Bersama
14 Disember 2024
Aktivis Hak Asasi Manusia Borneo Menyeru Penentuan Nasib Sendiri di Tengah-Tengah Kebangkitan Ketuanan Melayu
Kenyataan yang dibuat oleh bekas Perdana Menteri Tun Dr Mahathir Mohamad dan beberapa pemimpin Perikatan Nasional yang bersekutu untuk menentang "musuh bersama" orang Melayu adalah sangat membimbangkan.
Sebagai aktivis hak asasi manusia Borneo yang memperjuangkan kesaksamaan, kami amat prihatin terhadap peralihan Malaysia yang semakin menjurus ke arah ketuanan Melayu dan dasar perkauman yang ekstrem. Ideologi ini bukan sahaja bertentangan dengan Perlembagaan Persekutuan, tetapi juga mengkhianati semangat perpaduan dan saling hormat-menghormati yang menjadi asas pembentukan Malaysia pada tahun 1963.
Baru-baru ini, Sultan Nazrin Shah dari Perak telah mengeluarkan kenyataan yang menegaskan bahawa "eksploitasi politik berasaskan kaum dan agama mengancam perpaduan nasional dan mesti dibendung segera". Namun, peningkatan ekstremisme kaum dan agama, disertai dengan pengabaian hak dan aspirasi Sabah dan Sarawak, memaksa kita untuk bertanya: Adakah Sabah dan Sarawak masih mendapat manfaat dengan terus kekal dalam Malaysia?
1. Pengkhianatan terhadap Perjanjian Malaysia 1963 (MA63)
Apabila Sabah dan Sarawak bersetuju membentuk Malaysia bersama Malaya dan Singapura pada tahun 1963, ia dibuat dengan janji kesaksamaan dan penghormatan bersama. Perjanjian Malaysia 1963 (MA63) menjamin autonomi Sabah dan Sarawak, termasuk kawalan terhadap sumber, agama, dan pendidikan. Namun, janji-janji ini telah dikhianati secara sistematik selama beberapa dekad.
Sebaliknya, kerajaan persekutuan telah mengutamakan ketuanan Melayu dan dasar-dasar yang meminggirkan suku kaum asal Borneo dan komuniti Cina yang merupakan majoriti di Malaysia Timur. Ini adalah pengkhianatan terhadap prinsip-prinsip asas pembentukan Malaysia.
2. Realiti Ketuanan Melayu
Ketuanan Melayu kini menjadi ideologi dominan di Semenanjung Malaysia, yang mempengaruhi dasar dan pentadbiran. Ideologi ini bukan sahaja mengecualikan kaum bukan Melayu, tetapi juga suku kaum asal Sabah dan Sarawak. Rakyat kita menghadapi pengabaian sistemik, kurang pembangunan, dan kekurangan wakil yang mencukupi, walaupun menyumbang secara signifikan kepada kekayaan negara melalui sumber minyak, gas, dan hasil bumi lain.
Dasar perkauman dan keagamaan yang ekstrem di Semenanjung Malaysia bertentangan secara langsung dengan nilai-nilai inklusif dan pelbagai budaya di Sabah dan Sarawak. Dasar ini bukan sahaja mengasingkan kita tetapi juga mengancam perpaduan dan kepelbagaian yang sepatutnya menjadi teras Malaysia.
3. Menarik Diri sebagai Pilihan yang Wajar
Melihat kepada realiti ini, pilihan terbaik bagi Sabah dan Sarawak mungkin adalah menilai semula kedudukan kita dalam Malaysia. Peminggiran yang berterusan terhadap rakyat kita dan keengganan kerajaan persekutuan untuk memenuhi janji-janji MA63 menunjukkan bahawa masa depan Malaysia Timur mungkin lebih cerah di luar persekutuan.
Sabah dan Sarawak yang merdeka boleh memberi tumpuan kepada meningkatkan taraf hidup suku kaum asal Borneo dan komuniti Cina yang telah lama dipinggirkan. Kita boleh membina sebuah negara yang berasaskan keadilan, keterangkuman, dan penghormatan bersama—nilai-nilai yang semakin terhakis dalam Malaysia.
4. Kepelbagaian Malaysia Timur Sebagai Kekuatan
Sabah dan Sarawak adalah rumah kepada pelbagai kumpulan etnik Orang Asal dan Cina. Tidak seperti Semenanjung Malaysia, di mana perpecahan kaum dan agama mendominasi, Malaysia Timur mempunyai sejarah hidup harmoni dan kerjasama antara komuniti.
Kekuatan kita terletak pada kepelbagaian ini, dan kita mesti melindunginya daripada ideologi toksik ketuanan Melayu dan ekstremisme. Menarik diri daripada Malaysia akan membolehkan kita mempertahankan identiti unik kita dan merangka masa depan yang mengutamakan kesaksamaan, pembangunan, dan keadilan untuk semua.
5. Seruan untuk Penentuan Nasib Sendiri
Masanya telah tiba untuk Sabah dan Sarawak mempertimbangkan pilihan mereka dengan serius. Kekal sebagai sebahagian daripada Malaysia di bawah trajektori ketuanan Melayu dan ekstremisme perkauman kini tidak lagi wajar. Rakyat kita berhak mendapat lebih baik daripada terus dilayan sebagai rakyat kelas kedua dalam sebuah persekutuan yang sepatutnya menjadi rakan setara.
Kita mesti meneroka kemungkinan penentuan nasib sendiri dan kemerdekaan, memastikan suara dan aspirasi suku kaum asal Borneo dan komuniti Cina didengar dan dihormati.
6. Melindungi Semangat Perpaduan dan Keadilan
Peralihan Malaysia ke arah ketuanan Melayu adalah ancaman langsung kepada keharmonian dan keadilan yang diimpikan dalam MA63. Jika kerajaan persekutuan terus mengabaikan kebimbangan sah Sabah dan Sarawak, jalan ke hadapan yang logik adalah menarik diri daripada Malaysia dan mendapatkan semula autonomi kita.
Kesimpulan
Sebagai aktivis hak asasi manusia, kami percaya bahawa Sabah dan Sarawak mempunyai hak untuk menentukan masa depan mereka sendiri. Peningkatan ekstremisme dan perkauman di Malaysia meninggalkan kita dengan sedikit pilihan selain mempertimbangkan kemerdekaan.
Mari kita bekerjasama untuk membina masa depan di mana semua komuniti—suku kaum asal Borneo, Cina, dan lain-lain—dapat hidup dalam kesaksamaan dan keharmonian, bebas daripada ideologi toksik yang mencemari Semenanjung Malaysia.
Daniel John Jambun
Presiden, Borneo's Plight in Malaysia Foundation (BoPiMaFo)
Robert Pei
Presiden, Sabah Sarawak Rights Australia New Zealand (SSRANZ)
Peter John Jaban
Ketua Publisiti dan Maklumat, Sarawak Association for Peoples Aspirations (SAPA)
William Watson
Persatuan Etnik Dayak Asal Sarawak (PEDAS)
Jovilis Majami
Presiden, Persatuan Pembangunan Sosial Komuniti Sabah (BANGUN)
Waynin Setimin
Presiden, Persatuan Prihatin Mualaf Sabah
Alim GA Mideh
Gerakan Sivil Bulang Birieh Dayak Sarawak
Ricky Ganang
Penasihat, Forum Adat Dataran Tanah Tinggi Borneo (FORMADAT)
Cleftus Stephen Mojingol
Presiden, Pertubuhan Kebajikan Rumpun Dayak Sabah (PKRDS)
Related posts:
